CİMRİNİN PİŞMANLIĞI

Çocukları ekmek alacak parası kalmayan fakir baba, yakınlarındaki zengin komşusuna gider, durumunu anlatarak:

-Ciddi sıkıntı içindeyim, bana yardım eder misiniz? der <

Yardım sözünü duyan zengin birden rahatsızlanmış gibi yüzünü buruşturup, çehresini ekşiterek: <

-Sorma kardeşim,bugünlerde işler kesat gidiyor.,fazla kar edemiyorum,maalesef yardım edemeyeceğim,cevabını verir. <

Çocukları aç bekleyen baba, çaresiz kalkıp gider.Bu defa tanıdığı bir fakir dostuna varır: <

-Birader, senin durumunu da biliyorum,ama mecbur kaldığım için geldim,çocuklar bütün gün aç beklediler,bir tek ekmek alacak kadar olsun para bulamadım,der. <



Kendisi de muhtaç olan bu fakir dost, hemen ayağa kalkar, öbür odaya gider, çekmecede bulunan parasını kavradığı gibi alıp getirir dostunun eline uzatır:

-Aziz kardeşim, Allah kimseyi sıkıntı içine düşürmesin, ben çoluk çocuğun aç kalmasının ne demek olduğunu çok iyi bilirim, biz büyükler çöp tenekesinden de olsa ekmek bulur yeriz ama çocuklar bunu anlamazlar. Sen hemen evine git ve çocuklarına gereken ekmek ve katığı da yoldaki bakkaldan alıp, yavrularına ulaştır,der.

Sıkıntı içinde bunalmış olan baba eline geçen bu parayla dünyanın en zengin adamı olduğu hissine girerek hemen bakkala koşar, ekmek ve katık olarak da kucak dolusu yiyecekle eve gelir. Bekleşen çocuklar, babalarını bayram havasıyla karşılarlar. Karınları doyunca da birer köşede uykuya dalarlar.

Çocukları seyrederken derin bir nefes alan baba da, sıkıntısını atmış olarak uykuya dalar.

Beri tarafta zengin adam, o gece uykusunda enteresan bir rüya görür. Rüyasında gökyüzünde herkesin hayranlıkla seyrettiği iki tane köşk görür.Yıldızlarla süslenmiş köşkün birinden diğerine uçan melekler,kanatlarında köşkün sakinlerini götürüp getirirler.

Zengin sorar:

-Bu köşkü satın almak isterim, kimindir acaba?

Cevap verirler:

-Bu köşkün ikisi da falan mahalledeki fakir adamındır. Sıkıntı içinde kalan bir baba kendisine gelmiş,çocuklarının karnını doyuracak kadar olsun bir yardımda bulunmasını istemiş.O da hiç çekmecesindeki son parasını vermiş,hemen gidip çocuklarına yiyecek almasını temin etmiş.Onun bu yardımı Allah'ın hoşuna gittiğinden dolayı bu iki cennet köşkünü ona verdi.

Heyecanla uyanan zengin sabahı iple çeker, hemen gidip yoksul adamı bulur ve teklifini yapar:

-Dün sana gelen yoksul babaya ne verdiysen iki mislini vereyim de o yardımı ben yapmış olayım olur mu?

Yoksul adam, cimri zenginin yüzüne dikkatle bakar ve şöyle cevap verir:

-Olmaz! Çünkü senin gördüğün rüyayı Allah bana da gösterdi.Ve iyi kalpli yoksul adam şunu da söyler:

-Hem senin vereceğin bu parayı alsam bile, sen o köşkü alamazsın.

-Neden? Sen alsın ya?

-Ben o yardımı yaparken sırf Allah rızası için yaptım. Sen ise bu parayı bana Allah rızası için değil, rüyada gördüğün köşke sahip olmak için vereceksin. Anladın mı şimdi aradaki farkı?

-Keşke, der, böyle cimri zengin olacağıma, senin gibi iyi kalpli, dindar, kanaatkar biri olsaydım da o köşklere ben sahip olsaydım.